بازگشت

صفات يزيد


اما صفات بدني: وي چهره اي سخت گندمگون داشت و بر صورتش آثار آبله ديده مي شد [1] همچنانکه بدني چاق و فربه با موي فراوان داشت [2] .

و اما در صفات نفساني: وي از جدش ابوسفيان و پدرش معاويه، حيله، نفاق، ستم و بي شرمي را به ارث برده بود.

«سيد مير علي هندي» مي گويد: «يزيد همچون پدرش سنگدل و غدّار



[ صفحه 235]



بود، ولي مانند وي زيرک نبود، توانايي وي در پوشاندن اقدامات بي رحمانه اش با پوششي از چرب زباني ديپلماتيک ملايم، اندک بود. سرشت پليد و اخلاق منحط وي به گونه اي بود که شفقت و عدالت به آن راه نمي يافت... وي مي کشت و شکنجه مي نمود به خاطر بهره و لذتي که از ديدن دردهاي ديگران احساس مي کرد. وي هاله اي از زشت ترين پليديها بود که همنشيانش از مرد و زن، بهترين گواه بر آن بودند... آنها فرومايگان جامعه بودند...» [3] .

وي، زشت کردار و بي شرم، و از همه ارزشهاي اسلامي به دور بود، که برجسته ترين مشخصات ذاتي وي، ميل به خونريزي و بدرفتاري با مردم به شمار مي آمد؛ زيرا در سال نخست حکومت کوتاهش، عترت پيامبر خدا صلي الله عليه و آله را نابود ساخت و در سال دوّم، مدينه را به مدت سه روز مباح ساخت و هفتصد نفر از مهاجرين و انصار و ده هزار نفر از عرب و غير عرب و تابعين را به قتل رساند.


پاورقي

[1] قضائي تاريخ.

[2] ذهبي، تاريخ اسلام 271/5، حوادث سال 70.

[3] روح الاسلام، ص296.