«ابوالشعثاء، يزيد بن زياد بن مهاجر کندي» است که از قهرمانان و سواران عرب و از جمله کساني بود که همراه ابن سعد براي جنگ با امام خارج شدند. هنگامي که امام، شرايط خود را بر ابن سعد، عرضه داشت و ابن سعد نپذيرفت، به سوي حضرت حسين عليه السلام روي آورد [1] و لشکريان ابن سعد را با تيرهاي خود مي زد. مورخان مي گويند وي،آنان را با يکصد تير زد که تنها يکي از آنها به خطا رفت و هر وقت تير مي انداخت، امام به وي مي فرمود: «خداوندا! تيرش را به هدف برسان و بهشت را پاداش وي قرار ده».

وقتي که تيرهايش تمام شد، شمشير خود را کشيد و بر آنان حمله برد در حالي که رجز مي خواند:



انا يزيد و ابي مهاجر

اشجع من ليث بغيل خادر [2] .



يا رب اني للحسين ناصر

و لابن سعد رافض و هاجر



«من يزيدم و پدرم مهاجر است، شجاع تر از شيري که در بيشه آرميده



[ صفحه 278]



باشد».

«پروردگارا! من حسين را ياري مي کنم و از ابن سعد دوري گزيده و بيزارم».

وي چون قهرمانان جنگيد تا اينکه به شهادت رسيد [3] و بدين گونه زندگي اش، در دفاع از دين خدا و ياري ريحانه ي رسول اللَّه صلي اللَّه عليه و آله پايان يافت.