از ميان صفحات درخشان فداکاري که عظمت انسانيّت را در برداشت، «حجاج بن مسروق جعفي» بود. او به ميدان نبرد شتافت و به شدت به جنگ پرداخت تا آنگاه که با خونهاي پاکش آغشته شد و خوشحال و شادمان از آنچه در فداکاري و جانبازي در راه امام حسين تقديم کرده بود، به سوي حضرت بازگشت و با اين رجز،امام را مخاطب قرار داد:



اليوم القي جدک النبيا

ثم اباک ذا الندي عليا



ذاک الذي نعرفه وصيا

«امروز جد تو، پيامبر را ملاقات مي کنم و سپس پدرت علي صاحب بخشش را آن که ما او را وصي مي شناسيم».



وي با سربلندي از آنچه در راه ريحانه ي رسول خدا صلي اللَّه عليه و آله فداکاري نموده است، بر آن حضرت وارد مي شود.

امام به وي پاسخ داد: «من نيز در پي تو با آنان ملاقات مي کنم».



[ صفحه 275]



وي به ميدان جنگ بازگشت و با شجاعت و پايداري به جنگ پرداخت تا اينکه در دفاع از حق به شهادت رسيد [1] ، يادش با شکوه و جاودانه باد.