امام، نماز مي خواند، در حالي که پليد ناپاک، شمر بن ذي الجوشن [1] آن حضرت را زير نظر داشت و شنيد که آن حضرت در نمازش اين کلام خداي تعالي را مي خواند:

«آنان که کافر شدند، گمان نکنند اينکه به آنان مهلت مي دهيم براي آنان خير است، بلکه براي اين است که بيشتر گناهکار شوند و عذابي خوار کننده براي ايشان خواهد بود و خداوند مؤمنان را به آنچه شما بر آن هستيد نخواهد گذاشت تا اينکه پليد را از پاک، جدا سازد» [2] .

شمر، به تمسخر امام پرداخت و با صداي بلند سخن گفت.