هر دو اردوگاه دست به آماده باش کامل زدند. امام، يارانش را که 82 نفر



[ صفحه 216]



سواره و پياده بودند آماده کرد «زهير بن قين» را در سمت راست (ميمنه) و حبيب بن مظاهر را در سمت چپ (ميسره) قرار داد و خود و اهل بيتش، در قلب سپاه جاي گرفتند [1] و پرچم خود را به برادر و ياورش اباالفضل عباس داد [2] .

ابن سعد نيز سپاهش را آماده کرد و عبداللَّه بن زهير ازدي را بر ربع اهل مدينه قرار داد و قيس بن اشعث را بر ربع ربيعه و کنده و عبدالرحمن بن ابي سبره جعفي را فرمانده ربع مذحج و اسد و حر بن يزيد رياحي را بر ربع بني تميم و همدان گماشت [3] و بر ميمنه ي سپاه خود، عمرو بن حجاج زبيدي و بر ميسره آن، شمر بن ذي الجوشن را قرار داد و عروة بن قيس احمسي را فرمانده سواران و شبث بن ربعي را فرمانده پيادگان نمود و پرچم را به غلامش «دريد» سپرد [4] و بدين ترتيب هر دو اردوگاه براي جنگ و نبرد، آماده شدند.