بازگشت

مسخ شدگان


از ميان عناصري که اردوگاه اموي در بر مي گرفت، مسخ شدگان بودند، و آنان کساني بودند که سينه هايشان از کينه و دشمني نسبت به همه ي مردم پر شده و مهمترين خواسته هاي نفساني آنان، خونريزيهاي ستمگرانه و شتافتن به سوي جنايت در پاسخ به نداي جنايت طلبي ريشه گرفته در جانهايشان بوده است.

آن ستمگران از مسخ شدگان، در ارتکاب جنايت، تلاشها کردند و براي کشتن کودکان و پريشان ساختن زنان اهل بيت، با يکديگر به مسابقه مي پرداختند و به آنچه از رسوايي و ننگ دست مي زدند، افتخار مي نمودند که از جمله ي آن وحشيان درّنده، خونخوار حقير، «شمر بن ذي الجوشن، حرملة بن کاهل، حکيم بن طفيل طائي، سنان بن انس، عمرو بن حجاج» و امثال آن سگان مطرود آن گونه که بعضي از مورخان آنها را نام برده اند، در کربلا از آنان قساوتي مشاهده گرديد که جانوران وحشي و سگها از آنها دوري مي جويند.