گروه بزرگي از افراد سپاه به انگيزه ي طمعهاي ناچيز و به اميد کسب غنيمتي در جنگ به نبرد با امام شتافته بودند که پس از کشته شدن امام، با فرومايگي به غارت نمودن و تاراج بردن پرداختند و توشه و متاع امام را مورد دستبرد و غارت قرار دادند و به غارت زر و زيور بانوان و آزاد زنان حريم نبوت پرداخته،چيزي از زر و زيور آنان را باقي نگذاشتند. و نيز به غارت کردن آنچه از لباس و جنگ افزار بر امام و شهدا بود، دست زدند، مورخان مي گويند: آنان همه ي جامه هاي حضرت حسين عليه السلام را به تاراج بردند تا آنجا که آن حضرت را عريان رها کردند که چيزي بر



[ صفحه 186]



او نمانده بود تا بدن شريفش را بپوشاند، اين مطلب را هنگام سخن از شهادت امام، بيان خواهيم کرد.