بر صحراي پاک سرزمين کربلا، نيروهاي خيانتکار با سربازان خداوند و هسته هاي توحيد، درگير شدند، با آنان که خداوند، سينه هايشان را براي ايمان، گشاده ساخت، آنان نبرد کردند، در حالي که يقين داشتند بر حق بوده اند... بر عکس دشمنانشان که گرفتار سرگرداني و پريشان حالي بودند، مي جنگيدند در حالي که از گمراهي خود و انحرافشان از راه راست با خبر بودند. ما ناگزيريم توقفي کوتاه داشته باشيم تا درباره ي هر يک از اين دو اردوگاه، سخني به ميان آوريم.