عجلي، عمر بن سعد را معتبر دانسته و گفته است: وي از پدرش احاديثي را روايت مي نمود و مردم از او روايت کرده اند، او يک تابعي مورد اعتماد بود، وي همان کسي است که حسين را کشت!! [1] .

نمي دانيم که چگونه ابن سعد، مورد اعتماد بوده، در حالي که ريحانه ي رسول خدا صلي اللَّه عليه و آله را کشته و عترت پاک را از بين برده بود با اينکه خداوند مودّتشان را بر همه ي مسلمين واجب نموده است....



[ صفحه 129]



عجلي از راه حق منحرف بود، در نتيجه عادل دانستن راويان نزد وي، دشمني آنان نسبت به اهل بيت و کينه توزي به آنان بود، همچنانکه معيار مردود بودن نزدش، وفاداري و دوستي نسبت به ايشان بوده است.

انسانهاي درستکار و آنان که در دين خود به تقوا عمل مي کنند، هرکس را که از ابن سعد روايت کند، مورد انتقاد قرار مي دهند، از جمله آنکه: «عيزار بن حريث» از او (يعني عمر بن سعد) روايت کرد، در همان مجلس، شخصي بر او اعتراض نمود و به وي گفت: آيا از خدا نمي ترسي؟ از عمر بن سعد، روايت مي کني؟ عيزار گريست و گفت: چنين کاري را تکرار نمي کنم. [2] عجيب است که ابن حجر، شرح حال ابن سعد را در تهذيب التهذيب، آورده است در حالي که در اين کتاب، تنها راوياني را نام مي برد که نزد وي مورد اعتماد مي باشند!!