بازگشت

تماس حزب اموي با دمشق


حزب اموي از همراهي افکار عمومي با مسلم و گسترش ابعاد انقلاب،



[ صفحه 446]



نگران شد، در حالي که قدرت محلي از جريان امور، چشم پوشيده بود. آنان، حکومت محلي را به ضعف يا تباني با انقلابيون متهم کردند و به سرعت با حکومت دمشق تماس گرفتند و خواستار اقدامات فوري شدند، پيش از آنکه دامنه انقلاب گسترش يابد و عراق استقلال خود را به دست آورد و از تبعيت دمشق جدا گردد. از ميان نامه هايي که به يزيد رسيد، نامه «عبداللَّه حضرمي» بود که در آن چنين آمده است:

«اما بعد: مسلم بن عقيل به کوفه وارد شده و شيعيان براي حسين بن علي با وي بيعت نموده اند، پس اگر کوفه را مي خواهي، مردي قوي به سوي آن بفرست تا فرمان تو را اجرا نمايد و همانند تو با دشمنت رفتار کند که نعمان بن بشير، مردي ضعيف است و يا اينکه خودرا ضعيف مي نماياند» [1] .

اين نامه، به عزل نعمان از منصبش و به کارگيري شخص ديگري به جاي وي که داراي خشونتي بيشتر باشد، فرا مي خواند تا بتواند انقلاب را نابود کند؛ زيرا نعمان براي نابودي آن شايسته نبود. همانند اين نامه را «عمارة بن وليد بن عقبه» و «عمر بن سعد» نيز به يزيد نوشتند.


پاورقي

[1] ابن اثير، تاريخ 22 / 4.