شيعيان به سوي مسلم، سرازير شدند تا با وي براي امام حسين عليه السلام بيعت نمايند، صيغه بيعت، دعوت به کتاب خدا و سنّت پيامبرش و جهاد با ظالمان و دفاع از مستضعفان و دادن حق محرومان و تقسيم مساوي غنايم ميان مسلمين و بازگرداندن حقوق به اهلشان و ياري اهل بيت و مسالمت با کسي که با آنها مسالمت نمايد و جنگ با کسي که با آنان بجنگد، بوده است.

«سيد مقرم»، اين بيعت را با بيعت اوس و خزرج با پيامبر صلي الله عليه و آله تشبيه نموده است [1] «حبيب بن مظاهر اسدي»، از آنان براي امام حسين عليه السلام بيعت مي گرفته است. [2] .