مورخان مي گويند: مسلم از سفرش هراسان گشت و پس از آنکه آن سختي به وي رسيد و دو راهنمايش در گذشتند، احساس بدشگوني کرد، پس نامه اي به امام نوشت و از آن حضرت خواست تا وي را از سفارتش برکنار سازد، متن آن نامه چنين است:

«اما بعد: من، به همراه دو راهنما از مدينه حرکت کردم، آنها راه را پشت سرخود گذاشتند و راه را گم کردند و تشنگي بر آنها شدت يافت، طولي نکشيد که درگذشتند، ما آمديم تا اينکه به آب رسيديم و جان به سلامت برديم، آن آب، در محلي است که المضيق ناميده مي شود و در بطن الخبت واقع است، من از اين سفرم احساس بدشگوني دارم، پس اگر صلاح بدانيد مرا از آن معذور داريد و ديگري را بفرستيد و السلام...».