پس از هلاکت معاويه، عراقيان به فروپاشي دولت اموي يقين پيدا نمودند و ديدند که سپردن زمام امور خلافت به يزيد، همان ادامه حکومت اموي است که در خوار نمودن سرکوب آنان تلاش داشته است.

«گولر تسهير» مي گويد: «شيعيان در کوفه متفق شدند که با يزيد، بستيزند و بر ضد حکومتش قيام کنند و معتقد گشتند که مبارزه آنان با يزيد، جهادي ديني است [1] .

و «کريمر» معتقداست که اخيار و صالحان شيعه، به يزيد، به عنوان وارث دشمنان اسلام و جانشينان ابوسفيان مي نگريستند [2] .

به هر حال، شيعيان کوفه، حکومت يزيد را نپذيرفتند و بر خلع وي و بيعت با امام حسين عليه السلام اتفاق نموده، اين اقدامات را انجام دادند: