امام عليه السلام درباره انواع عبادت سخن به ميان آورد و فرمود: «گروهي خداوندرا از روي طمع پرستيدند که آن پرستش تاجران است. و گروهي خداوند را از روي ترس عبادت کردند که آن پرستش بردگان باشد. و گروهي خداوند را سپاسگزارانه عبادت نمودند که آن عبادت آزادگان است و برترين عبادت مي باشد» [1] .

آن حضرت عليه السلام درباره کسي که خداوند را به شايستگي عبادت



[ صفحه 188]



کرده است، سخن راند و فرمود: «هرکس خداوند را به آنچه شايسته اوست، عبادت کند، خداوند بالاتر از آرزوها و کفايتش به او مي بخشد» [2] .