بازگشت

رجوع به امام حسين در فتوا


امام حسين عليه السلام از مراجع فتوا در جهان اسلام بود و بزرگان صحابه در مسائل دين به آن حضرت رجوع مي کردند، از جمله کساني که از آن حضرت استفتا نمودند، عبداللَّه بن زبير بود که از ايشان استفتا نمود و گفت: «يا ابا عبداللَّه! چه مي گويي در مورد رهايي اسير، به عهده چه کسي است؟».

امام عليه السلام به وي پاسخ داد: «برعهده کساني است که به آنهاکمک کرده و يا در کنار آنان جنگيده باشد...».

بار دوّم از او پرسيد: «يا ابا عبداللَّه! چه وقت بخشيدن به کودک واجب مي شود؟».

حضرت عليه السلام به وي پاسخ داد: «هر وقت (پس از تولد) گريه کرد، بخشيدن و روزي دادن به وي واجب مي شود».

بار سوّم از آن حضرت در مورد ايستاده نوشيدن پرسيد و امام دستور داد تا ماده شتري از آن او را بياورند و بدوشند، پس آن حضرت، ايستاده از آن نوشيد و به وي داد [1] .

«ابن القيم جوزي» گفته است: «ديگر باقيماندگان از صحابه از اهل فتوا عبارت بودند از ابو الدرداء، ابو عبيده جراح، حسن و حسين [2] .».

مسلمين در مسائل حلال و حرام به آن حضرت مراجعه مي کردند و احکام اسلام و آداب شريعت را از او مي گرفتند، همچنانکه به پدرش مراجعه



[ صفحه 164]



مي نمودند.


پاورقي

[1] الاستيعاب 398:1.

[2] الاعلام 12:1.