ابن سعد، مي خواست از اين امر مطمئن شود، پس از امام خواست تا با وي ديدار نمايد، امام اين مطلب را پذيرا شد و هنگامي که نزد آن حضرت حاضر شد، از امام پرسيد: چه چيزي تو را آورده است؟

- مردم کوفه.

- مگر نمي داني که آنان با شما چه کرده اند؟

- هرکس با ما- که در راه خدا قرار داريم- نيرنگ روا دارد، ما براي خدا نيرنگش را خورده ايم.

- اينک گرفتار شده اي، چه مي انديشي؟

- باز مي گردم و در مکه يا مدينه اقامت مي گزينم و يا در بعضي از مرزها



[ صفحه 151]



سکونت مي نمايم.

ابن سعد از موضعگيري امام خوشحال شد و در آن نشانه اي از استقرار صلح و دوري گزيدن از جنگ را ملاحظه نمود. [1] .