بازگشت

نظر احمد بن حنبل


«احمد بن حنبل» به خودداري از لعنت نمودن يزيد فتوا داده است! «ابوطالب» مي گويد: از احمد در مورد کسي که يزيد بن معاويه را ناسزا گويد پرسيدم، گفت: در اين موضوع سخن مگوي، پيغمبر گفته است: «لعنت کردن مؤمن، همانند کشتن اوست». [1] .

عجيب اين است که در اين فتوا، مدرک را حديث نبوي قرار داده، در



[ صفحه 489]



حالي که اين حديث بر يزيد منطبق نمي شود؛ زيرا وي بهره اي از ايمان و اسلام نداشته است پس از آنکه آن جنايات فجيع را مرتکب شد، همچون نابود ساختن عترت پاک و مباح ساختن مدينه ي پيامبر صلي اللَّه عليه و آله و به آتش کشاندن کعبه ي مقدس که هر کدام از اين گناهان بزرگ، او را از حيطه ي اسلام، خارج مي سازد.

«صالح»، فرزند احمد، بر او اعتراض کرد و به او گفت: عدّه اي ما را به دوست داشتن يزيد نسبت مي دهند؟ به او گفت: آيا کسي که به خدا ايمان داشته باشد، يزيد را دوست دارد؟

پسرش به وي پاسخ داد: پس چرا او را لعنت نمي کني؟!

- چه وقت ديده اي که من کسي را لعنت کرده باشم؟

- پدر! چرا لعنت نشود، آن کسي که خداوند او را در کتابش، لعنت کرده است؟

- خداوند، در کجا يزيد را لعنت کرده است؟

- «اگر حکومت به دستتان بيفتد، آيا جز اين انتظار مي رود که به فساد در زمين بپردازيد و قطع رحم نماييد، اينان کساني هستند که خداوند لعنتشان کرده است» [2] ، آيا فسادي عظيم تر از کشتن (حسين عليه السلام) وجود دارد؟... در اينجا احمد از پاسخ دادن، خودداري نمود. [3] .


پاورقي

[1] شمس‏الدين حنبلي، الآداب الشرعية والمنح المرعية 206 /1.

[2] محمد/ 22 و 23: (فَهَلْ عَسَيْتُمْ إنْ تَوَلَّيْتُمْ أنْ تُفْسِدُوا فِي الْأرْضِ وَ تُقَطِّعُوا أرْحامَکُمْ اُولئِکَ الَّذينَ لَعَنَهُمُ اللَّهُ).

[3] الصراط السوي في مناقب آل‏النبي، ص 95. الآداب الشرعية 207 /1.