کنيز متوکل عباسي بود. ريحانه کنيزي زنازاده و حبشي بود. پس از آن که اين کنيز مرد، از آن جايي که متوکل به او علاقه زيادي داشت، دستور داد تا او را در مقبره اي دفن کنند. پس از اين دستور، او را دفن کردند و در مقبره ي وي فرش انداختند و عطرها پاشيدند و قبه اي عالي بر فراز آن برپا کردند! و اين در زماني بود که متوکل عليه العنة دستور داده بود تا قبر حضرت سيدالشهدا عليه السلام را با گاو آهن شخم بزنند و آب نهر علقمه را بر روي آن جاري سازند و بر روي آن زراعت کنند تا ديگر اثري از آن بجاي نماند. يکي از شيعيان که ناظر اين واقعه ي دردناک بوده شعري بدين مضمون سروده است:



ايحرث بالطف قبر الحسين

و يعمر قبر بني الزانية؟!



آيا سزاوار است که قبر حسين بن علي عليه السلام را شخم بزنند در حالي که قبر زنازادگان را تعمير و مرمت مي کنند؟!