وي به همراه حصين بن نمير،


شرحبيل بن ذي الکلاع حميري، ادهم بن محرز باهلي و جبله بن عبدالله خثعمي که همه از دشمنان سرسخت اهل بيت عليه السلام بودند، تحت فرماندهي ابن زياد، در منطقه ي عين الوردة با نيروهاي توابين مواجه شدند و به نبرد با يکديگر پرداختند.

ربيعه در يکي از جنگها (عليه مختار بن ابوعبيد ثقفي) که فرماندهي لشکر شام را به عهده داشت، به هلاکت رسيد.

موسي بن عامر گويد: «نيروهاي شام پراکنده شده بود و من به «ربيعه بن مخارق» فرمانده خودمان رسيدم که افراد پراکنده بودند و اين فرمانده، پياده شده بود و فرياد مي زد: اي پيروان حق! و اي اهل اطاعت و شنوايي! به سوي من بياييد من «ابن المخارقم».

موسي گويد: «من که در آن هنگام جواني کم سن و سال بودم، از ترس فرمانده ايستادم که ناگهان دو نفر از «شيعيان» به نامهاي عبدالله بن ورقاء اسدي و عبدالله بن ضمره عذري، بر فرمانده شام تاختند و او را به قتل رساندند».