يا دستهاي قلم شده.منظور دو دست علمدار کربلا اباالفضل «ع » است که چون روز عاشورا براي آوردن آب به خيمه ها، به سوي فرات رفت، در درگيري با کمين نيروهاي دشمن، ابتدا دست راستش از کار افتاد و با رجز «و الله ان قطعتموا يميني...» مي کوشيد تا آب را به خيمه ها برساند. دست چپش هم قطع شد.وي به رجز و مبارزه ادامه داد تا به شهادت رسيد.در مرثيه ها براي بي دستي علمدار رشيد عاشورا، جايگاه خاصي است و از زبان حال مادرش «ام البنين » هم نوحه ها خوانده مي شود.



کاش مي گشتم فداي دست تو

تا نمي ديدم عزاي دست تو



خيمه هاي ظهر عاشورا هنوز

تکيه دارد بر عصاي دست تو



از درخت سبز باغ مصطفي

تا فتاده شاخه هاي دست تو



اشک مي ريزد ز چشم اهل دل

در عزاي غم فزاي دست تو



يک چمن گلهاي سرخ نينوا

سبز مي گردد به پاي دست تو



درشگفتم از تو اي دست خدا

چيست آيا خونبهاي دست تو؟ [1] .