سيد داوود بن داوود حسيني حلي، عموي سيد حيدر، شاعر و اديب مشهوري بوده است.

اين اديب گرانمايه در رثاي امام حسين عليه السلام و اصحاب باوفايش اشعاري دارد که گوشه اي از آن در اين جا ذکر مي شود:



يا أمة لمحمد

في الآل لم يرعوا ذمامه



قتلوا الحسين بکربلا

ء و لم تخالطهم ندامه



و رضيعه قبل الفطام

رأي بسهمهم فطامه



قد أضرموها فتنة

عميا الي يوم القيامة



اي مردم، حق محمد صلي الله عليه و آله و خانواده ي او را مراعات نکردند.

حسين عليه السلام را در کربلا شهيد کردند و از اين کار پشيمان نشدند.

فرزند شير خوارش را قبل از اين که از شير گرفته شود با تير از شير گرفتند.

آتش فتنه اي را افروختند که تا قيامت خاموش نمي شود.