وي از فرماندهان و هواداران تحت امر مروان بن حکم بود. مروان پس از مرگ يزيد و کناره گيري فرزند يزيد از خلافت، خود را به عنوان خليفه ي مسلمين مطرح نمود و سران شام با او بيعت کردند. او پس از تثبيت موقعيت خود در


شامات، تصميم گرفت به حساب قدرتهاي مخالف حکومت اموي برسد. بنابراين لشکري را به سرکردگي «جبيش» به سوي حجاز گسيل داشت تا قيام «ابن زبير» را سرکوب نمايد.