محلي بود در مرکز تهران در عصر ناصر الدين شاه، که به صورت محل اجراي تعزيه بزرگ و مهم در روز عاشورا درآمده بود.ديلميان، اجراي نمايش داشتند.سپس در عصرناصر الدين شاه بيشتر معمول شد و پس از سفر وي به فرنگ و ديدن تآترهاي اروپا، پس از بازگشت در سال 1290 قمري تکيه دولت را بنا نهاد.از آن پس تکيه هاي ديگري هم بناشد. «تکيه دولت... محوطه وسيع دو طبقه اي بود که طبقه بالاي آن، غرفه غرفه ساخته شده و هر يک از غرفه ها به شاه و بانوان حرم و درباريان اختصاص داشت.در صحن تکيه، جايگاه بزرگي براي تعزيه خوانها بود و در وسط آن، تختي از گچ و آجر ساخته بودندکه تعزيه خوانها بر بالاي آن قرار گرفته نقش خود را ايفا مي کردند». [1] «ناصر الدين شاه به تشکيل مجالس تعزيه بسيار تمايل نشان مي داد.به همين نظر دستور ساختن تکيه دولتي را در مجاورت اندرون شاهي داد.تکيه با وسعت نسبتا زياد چند طبقه، بصورت آمفي تآتر باتخت بزرگي در وسط و روپوش آهني ساخته شد که در مواقع تعزيه، روي روپوش آهني را چادر مي کشيدند.اين تکيه، پشت بانک ملي کنوني بازار، رو به روي سبزه ميدان... واقع بود.در سال 1327 شمسي خراب شد. [2] .