در پايتخت حکومت، قصري که محل سکونت خليفه بود، دار الخلافه گفته مي شد، جاي اقامت پادشاه.به خود شهري هم که خليفه يا پادشاه در آنجا بود، دار الخلافه گفته مي شد.دار الحکومه هم به همان معني بود.

يزيد، پس از کشتن امام حسين «ع » و به اسارت در آوردن اهل بيت او، براي به رخ کشيدن اين پيروزي به مردم بار عام و اذن عمومي داد و قصر پر از جمعيت شد.آنگاه اسراي اهل بيت را که با طناب، آنان را به هم بسته بودند، با وضعي اهانت آميز وارد مجلس يزيد کردند. [1] دار الخلافه يزيد، نزديک مسجد جامع دمشق بوده است.