آرزوي رستگار شدن و رسيدن به فوز و فيض شهادت در رکاب ولي خدا، براي کساني که در معرکه کربلا نبوده اند، آرزوي شيريني است.شهادت را رستگاري دانستن و آرزومندي براي درک آن فيض، هم خطي با سيد الشهداء «ع » است.اين آرزو در زيارتنامه هاي آن حضرت با عبارتهاي مختلفي بيان شده است.از قبيل: «فزتم و الله فليت اني معکم فافوز فوزا عظيما»، [1] «يا ليتني کنت معکم فافوز فوزا عظيما»، [2] «فيا ليتني کنت معکم فافوز معکم ». [3] جلوه اين آرمان والا، در هر عصري مي تواند آشکار شود، چرا که وقتي هر روز عاشورا و همه جا کربلا باشد و خط جهاد و شهادت به روي پيروان حق گشوده باشد، صداقت زائر در اين ادعا، در جبهه هاي نبردش با ستمگران ديده مي شود و اين آرزو به عمل مي رسد.نمونه آن در جبهه هاي دفاع مقدس در جمهوري اسلامي مکرر ديده شد.

آنان که عمري خطاب به مولايشان «يا ليتنا کنا معکم...» گفته و بر غربت و تنهايي مظلوميت حسين «ع » گريسته بودند، وقتي کربلاي جبهه هاي حق، براي حسين زمان ناصر و ياور مي طلبيد، به ميدانهاي رزم شتافتند و جان فدا کردند و نشان دادند که اگر در عاشورا هم بودند، همچون اصحاب شهيد آن امام، عاشقانه جان نثار مي کردند.جمله «يا ليتنا...» هم اعلام موضع و جانبداري از برنامه و حرکت عاشورايي شهداي کربلاست، هم اعلام آمادگي براي حضور در کربلاهاي مکرر تاريخ. شعار شهادت طلبان است و آرزوي وارستگان از تعلقات دنيوي.چرا که نوع شهادتي که حسين «ع » و اصحابش در کربلا پذيرا شدند، غبطه همه انسانهاي آزاده در دورانهاست.در حديث مفصل امام رضا «ع » خطاب به ريان بن شبيب آمده است: «يا ريان!ان سرک ان يکون لک من الثواب مثل ما لمن استشهدمع الحسين «ع » فقل متي ما ذکرته: يا ليتني کنت معهم فافوز معهم فوزا عظيما» [4] .اگر دوست داري که ثواب شهيدان کربلا را داشته باشي، هر گاه به ياد آن حادثه افتادي بگو: کاش من نيز با آنان بودم و با آنان به رستگاري بزرگ مي رسيدم.اين آرزو، نشان دهنده زمينه تفکرات عاشورايي در دل انسان است.