بازگشت

هجرت


در بسياري از نهضتها «هجرت »، نقش عمده داشته است.در نهضت عاشورا نيز سيد الشهدا «ع » از مدينه جدش به مکه و از آنجا به کربلا هجرت کرد.همچنان که رسول خدا از مکه به مدينه هجرت نمود و آن هجرت، مبدا تحول در وضع مسلمانان و سر آغاز تاريخ گشت، هجرت امام حسين «ع » نيز در زنده کردن دين پيامبر تاثير بسزا داشت و محرم آغاز سال هجري قمري حساب شد و هر دو هجرت بخاطر دين و بقاي رسالت بود.همچنانکه حضرت موسي هجرت کرد و از مصر با حالت خوف بيرون رفت (فخرج منها خائفا يترقب-قصص/21) چون گروه فرعوني در فکر کشتن موسي بودند، سيد الشهدا «ع » نيز مخفيانه و خائفانه از جوار قبر رسول خدا «ص » کوچيد و راه مکه را درپيش گرفت، در حالي که همان آيه را مي خواند. [1] هجرت از مکه نيز براي فرار از مرگ تحميلي بود که يزيد مي خواست بر او تحميل کند و رو به شهادتي رفت که خونش ثمر بخش باشد، آنگونه که هجرت رسول خدا «ص » نيز، خنثي کننده توطئه کساني بود که در «ليلة المبيت » به قصد کشتن او به خانه اش ريختند، اما آن حضرت راه غار ثور و سپس مدينه را پيش گرفته بود.

هجرت، لازمه هر نهضت عاشورايي و انقلاب مکتبي است، هم دل کندن از زندگي و حيات مادي و دست شستن از جان در راه هدف، هم کوچيدن از خاک، خانه، اقوام و همه دلبستگيها و تعلقات است.هجرت، هم مهاجر را پخته و آبديده مي کند، هم افق افکار را گسترده مي سازد، هم مناطق هجرت را از تحول و دگرگوني برخوردار مي کند.هجرت امام خميني نيز از نجف به فرانسه، انقلاب اسلامي را در سطح جهان مطرح ساخت و پيام نهضت را به همه جا رساند.امام امت تصميم داشت اگر هيچ کشوري اجازه ورود ندهد، سوار بر کشتي شده و درياها را در نوردد و پيام مظلوميت ملت ايران را به گوش جهانيان برساند.سفرهاي تبليغي مبلغان ديني در طول سال، بويژه در ايام محرم و رمضان نيز نوعي هجرت است.


پاورقي

[1] همان، ص 157.