در برخي روايات است که آب، يا آب فرات، مهريه حضرت زهرا «ع » مي باشد.از امام باقر «ع » در ضمن حديث مفصلي درباره مهريه حضرت زهرا «ع » آمده است: «و جعلت لها في الارض اربعة انهار: الفرات، و نيل مصر و نهروان و نهر بلخ » [1] و در نقل ديگري است: «و جعلت نحلتها من علي خمس الدنيا و ثلثي الجنة و اربعة انهار في الارض، الفرات و دجلة و النيل و نهر بلخ...». [2] طبق اين نقلها نه تنها فرات و دجله و نيل و نهر بلخ، بلکه يک پنجم دنيا و دو سوم بهشت نيز مهريه زهراي مرضيه است، اما فرزند زهرا، در کنار همين فرات، لب تشنه جان مي دهد و مظلومانه به شهادت مي رسد.



کاش، اي کاش که دنياي عطش مي فهميد

آب، مهريه زهراست، بيا تا برويم [3] .



آب، مهريه زهرا و تو لب تشنه دهي جان

مصلحت بود ندانم چه در اين کار، قضا را [4] .