دودمان مروان بن حکم که از تيره بني اميه بودند و از سال 64 هجري روي کار آمدند. آغاز سلطه اين خاندان با به خلافت رسيدن مروان بود.مروان از خشن ترين و عنودترين دشمنان اهل بيت و امام حسين «ع » بود و نزد پيامبر و مردم ملعون و مطرود و تبعيد شده بود (مروان) پس از او عبد الملک مروان، وليد بن عبد الملک، سليمان بن عبدالملک، عمر بن عبد العزيز، يزيد بن عبد الملک، هشام بن عبد الملک، وليد بن يزيد، يزيد بن وليد، مروان بن محمد، به ترتيب نزديک به هفتاد سال حکومت کردند [1] و دوران حکومتشان ازسخت ترين دورانهاي شيعه بود.بني مروان جنايتکارترين افراد را در شهرها به ولايت مي گماشتند که حجاج يکي از آنان بود.در زيارت عاشورا «آل مروان » نيز همچون آل زيادو آل ابي سفيان و بني اميه مورد لعن قرار گرفته اند.