محفلها و مجلسهايي که در سوگ حسيني و براي احياي خاطره عاشورا، در مساجد وحسينيه ها و منازل، در ايام عاشورا يا در روزهاي ديگر در طول سال برگزار مي شود و از پر برکت ترين آثار شهادت ابا عبدالله «ع » و زمينه مناسبي براي تبليغ و موعظه و تقويت آگاهي مردم به دين و علايق مذهبي است و در روايات نيز تاکيده شده که چنين مجالسي همواره برپا شود.طبق روايات، براي سيد الشهدا «ع » مجالس متعددي از سوي فرشتگان، جنيان، کروبيان، انبياي پيشين، رسول خدا و ائمه (ص) برگزار شده که بر شهادت مظلومانه آن حضرت گريسته اند.همچنين مجالسي که پس از حادثه عاشورا در کربلا، کوفه، شام، دير راهب، مدينه، مکه و... در همان سال حادثه برگزار شده است.مرحوم شيخ جعفر شوشتري بطور مبسوط، به توضيح اين مجالس پرداخته است و در هر کدام، مرثيه خوان، گريه کننده، زمان و محل آن را توضيح داده است. [1] کل اين مجالس را به پنج دسته، تقسيم کرده است:

-مجالسي که قبل از خلقت آدم، برگزار شده است.

-مجالسي که بعد از آدم و قبل از تولد امام حسين «ع » برگزار شده است.

-مجالسي که قبل از شهادتش برگزار شده است.

-مجالسي که بعد از شهادتش در دنيا برگزار شده است.

-مجالسي که پس از فناي دنيا، در قيامت بر پا خواهد شد.

«مجالس حسيني » نيز، نام کتابي از علي محمد علي دخيل است (ترجمه مصطفي خبازان) که مجموعه اي از مقالات، درباره چهارده معصوم و معارف اهل بيت «ع » است. همچنانکه «مقتل » نام نوعي از کتابها در شهادت امام حسين «ع » است، مجلس و مجالس نيز نوعي کتب است که بخش بخش به بيان فضايل و مسايل مربوط به سيد الشهدا مي پردازد و براي وعاظ نوشته مي شود که از روي آن منبر روند و مطالبش را براي حاضران بگويند، به اين نام کتب متعددي نگاشته شده است.از جمله «المجالس الحسينية » که کتابي فارسي در اسرار شهادت امام حسين «ع » است.از نظام العلماء ميرزا رفيع تبريزي (م 1336). [2] .