نام اسبي که عبيد الله بن حر، هنگام ملاقات با سيد الشهدا «ع » در منزلگاه قصر مقاتل مي خواست به آن حضرت تقديم کند و خود آماده همکاري نبود. ولي امام فرمود: نيازي به اسب تو نيست. به آن «ملحقه» هم مي گفتند. [1] معناي آن «از پي رونده، در رسنده، رسيده، آنکه و آنچه در پي چيزي مي دود و به آن مي رسد» است.از اين رو به اسبهاي تندرو هم «لاحق » مي گفتند.اين نام براي اسبهاي تني چند از معروفان عرب نيز به کار رفته است. [2] .