از حروف مقطعه قرآن در اول سوره مريم.طبق برخي تفاسير، اين حروف رمزي اشاره به حوادث يا فضايل يا مسايلي دارد که اهل بيت به علم آن آگاهند.از جمله تفسيرها و تاويلهاي اين حروف، انطباق آن با حادثه کربلاست.در روايات است: حضرت زکريا نام پنج تن آل عبا را از جبرئيل فرا گرفت و چون به نام امام حسين «ع » مي رسيد، اندوهگين مي شد و اشک در چشمش مي آمد، اما با نامهاي ديگر، اندوهش مي رفت.راز آن را ازخداوند پرسيد.خداوند با «کهيعص » قصه آن را خبر داد. «کاف »، نام کربلاست، «ها»، کشته شدن عترت طاهره است، «ياء» يزيد ستمگر، قاتل حسين «ع » است، «عين » عطش حسين «ع » و «صاد» صبر و مقاومت اوست. زکريا سه روز در مصيبت حسين «ع » گريست و از خدا خواست که فرزندي به او عطا کند و با محبت او، آزمايشش کند و آنگونه که محمد «ص » را در سوگ فرزندش به داغ نشاند، او را هم داغدار کند.خداوند، يحيي را به او عطا کرد.يحيي هم همچون حسين «ع » ششماهه به دنيا آمد. [1] ميان يحيي بن زکريا وحسين بن علي شباهتهاي ديگر نيز وجود دارد.سر هر دو مظلومانه بريده شده و سر هر دو در طشت و طبقي پيش طاغوت زمانشان نهاده شد.