منسوب به کربلا، اهل کربلا، کسي که به زيارت کربلا رفته باشد، عنواني که روستاييان و عامه را بدهند، مخاطبه اي عامه مردم را آنجا که نام او ندانند.کربلايي: ساخته و پرداخته کربلا. [1] همانگونه که زائران خانه خدا را حاج و حاجي گويند، بعنوان تکريم و احترام، به زائران حرم امام رضا «ع » «مشهدي » و به زوار کربلا هم «کربلايي » گويند.در قديم، رمز و نشانه اين بوده که کسي که با اين نام معروف مي شود، به زيارت قبر امام حسين «ع » موفق شده است.همچنين در تعبير استعاري، به هر چه که حال و هوا و خصوصيات قيام عاشورا را داشته باشد و با الهام از آن حماسه شکل گيرد «کربلايي » مي گويند، مثل: امت کربلايي، شور کربلايي.ابداع اين لقب، از اسباب ماندگاري ارزشهاي معنوي اين ديار و مدفون درآن مزار است و بيش از يک تعبير عرفي، بار فرهنگي و مقدس دارد.