از اخيار و بزرگان و از اصحاب سلحشور و صالح و رزمنده عاشوراي


حسيني بود که پس از جنگ سخت و دلاورانه با دشمن به شهادت رسيد.

او اصالت يمني داشته و احتمالا از اهالي کوفه مي باشد.

در روز عاشورا بعد از سعد بن حنظله تميمي به ميدان رفته و مبارز خواسته و اشعار زير را قرائت کرد:



قد علمت سعد وحي مذحج

اني لدي الهيجاء ليث محرج



اعلو بسيفي هامة المدجج

و اترک القرن لدي التفرج



فريسة الضبع الاذل الاعرج

«به تحقيق قبيله سعد و مذحج باور دارند - من در هنگام نبرد شيري سختگيرم - شمشير خود را به کاسه سر سلاح پوشيده فرودمي آورم و هماورد و حريف را به راحتي خوراک کفتار لنگ مي گردانم».



عمير بعد از حملات سختي، چند نفر از دشمن را به هلاکت رسانيد و به دست مسلم الضبابي و عبدالله بجلي به شهادت رسيد.

ابن شهر آشوب، خوارزمي و مؤلف بحارالانوار نام او را در شمار شهيدان آورده اند. مذحج: تيره اي از (کهلان) و از اعراب قحطان مي باشند. (يمن، عرب جنوب).