از جمله گروههايي که به اسلام ضربه بسيار زده اند و در زيارت عاشورا مورد لعنت اند، «آل زياد» ند (و العن... آل زياد و آل مروان الي يوم القيامه).نسل ناپاک «زياد»، دستشان به خون عترت پيامبر آميخته است.عبيد الله بن زياد که والي کوفه و بصره بود و امام حسين رادر کربلا کشت، فرزند همين زياد است.مادر زياد، سميه نام داشت، از زنان زناکار صاحب پرچم.زياد از طريق آميزش نامشروع و زنا توسط غلام سميه به نام «عبيد ثقفي » به دنيا آمد.زياد را زياد بن عبيد مي گفتند.از بدعتهاي معاويه، آن بود که بر خلاف حکم پيامبر، اين زنا زاده را به دودمان بني اميه ملحق ساخت و از آن پس او را «زياد بن ابي سفيان » مي گفتند. [1] اين موضوع که به «مساله استلحاق » معروف است، در سال 44 هجري انجام گرفت و مورد اعتراض بسياري از بزرگان از جمله سيد الشهدا بود که در نامه اش به معاويه، اين کار را در رديف کشتن حجر بن عدي و عمرو بن حمق، آورده [2] و او رانکوهش کرده است.پس از انقراض امويان، مردم زياد را به اسم مادرش سميه يا به نام پدري ناشناخته، زياد بن ابيه (زياد، پسر پدرش) مي خواندند. [3] امام حسين «ع » روز عاشورا در يکي از خطبه هايش جمله «الا و ان الدعي بن الدعي...» دارد، که اشاره به ناپاک زادگي ابن زياد و پدرش زياد است که هر دو نسبي پست و آلوده داشتند و عبيد الله هم از کنيز زنا کاري به نام مرجانه به دنيا آمده بود و به «ابن مرجانه » مشهور بود.حاکميت يافتن کسي چون پسر زياد، فاجعه اي بود که عزت و کرامت مسلمين و عرب را نابود کرد.زيد بن ارقم وقتي در کوفه شاهد آن بود که ابن زياد بر لبهاي سر بريده ابا عبدالله «ع » مي زند، گريه کنان و با اعتراض برخاست و از مجلس بيرون آمد و مي گفت: اي جماعت عرب!از اين پس برده شده ايد.پسر فاطمه را کشته و پسر مرجانه را به امارت پذيرفته ايد... [4] در همان ايام، آل زياد بعنوان گروهي فاسد و شيطاني به شمار مي رفتند.حتي يکي از شهداي کربلا به نام مالک بن انس مالکي يا انس بن حارث کاهلي در رجزي که در ميدان مي خواند، يکي از ابيات آن چنين بود:



آل علي شيعة الرحمان

آل زياد شيعة الشيطان [5] .



آل زياد، طبق روايات، دلهايي مسخ شده، دودماني ننگين و مورد خشم بودند و روز عاشورا را به خاطر کشته شدن حسين بن علي، مبارک دانسته و به شادماني روزه مي گرفتند. [6] نيز «آل زياد» نام سلسله اي از خلفاست که از نسل زياد بن ابيه بودند و از سال 204 تا 409 هجري بر يمن حکومت کردند.آغاز حکومتشان از زمان هارون الرشيد بود و ماموريتشان سرکوبي علويان آن ديار. [7] .