طشت گذاري
مراسم سنتي در عزاداري ايام عاشورا که عمدتا در شهرستان اردبيل برگزار مي شود وطشتهاي آب را در مساجد و حسينيه ها مي آورند و رمزي از «فرات » است. «... نشانه ها و مظاهري که نماينده محيط خاص است، مثل وجود طشت آب و چند ساقه گياه، به نشانه رودخانه و نخلستان...» [1] اين نشان مي دهد که در تعزيه عاشورا، استفاده از سمبلها رواج داشته و دارد.در توضيح بيشتر اين سنت مرسوم در اردبيل، در مطبوعات نوشتند: «اين مراسم از سه روز مانده به محرم در مسجد جامع، مسجد اعظم و سپس در مساجد ديگراجرا مي شود.طشتها را بالاي سرها مي گيرند و مسجد را دور مي زنند، سپس در داخل آنها آب مي ريزند.مردم دست به طشت و آب آن مي زنند و نوعي بيعت با امام حسين «ع » است و حمايت از عباس «ع ».آب طشتها را مردم در شيشه هايي براي شفا و تبرک برمي دارند. اين سنت از حادثه جوانمردانه آب دادن امام حسين «ع » به سپاه حر در روز 27 ذيحجه گرفته شده که آب مشکها را در طشتها ريختند و تمام لشکر حر و اسبان آنها را سيراب کردند.اين سنت سمبوليک، تاسي از اقدام سالار شهيدان است.» [2] به اين مراسم، «طشت گرداني » هم مي گويند. [3] .
پاورقي
[1] فصلنامه هنر، شماره 2، ص 163، مقاله «پژوهشي در تعزيه».
[2] روزنامه «رسالت» (3 / 4 / 72)، ص 5 گزارش «شوق کربلا».
[3] گزارشي از اين مراسم در اردبيل، در کيهان (3 / 4 / 72)، ص 17 چاپ شده است.