سپس سرهاي شهداي كربلا را به زحربن قيس سپرد و راهي شام نمود و همراه او ابوبرده بن عون ازدي طارق بن اي ظبيان و جمعي از اهل كوفه را با او روانه كرد تا به شام ببرند.



ابن زياد پس از فرستادن سر حسين(ع) ، سپس اسراط، را با شمرذي الجوشن و مخفر بن ثعلبه عائذي به شام فرستاد و امام سجاد را از زنجير به دست و پا و گردن انداخت.



جريان دير راهب = حاملان سرهاي شهدا در اولين منزل جهت استراحت بار انداختند و با سر مقدس به بازي و تفريح مشغول شدند و مقداري از شب را به عيش و نوش گذراندند به ناگاه دستي از ديوار بيرون آمد و با قلمي آهنين اين شعر را با خون نوشت : اتر حو امه قلت حسناء