تكاليف شرعي بدون حكمت نيست و منظور از عزاداري اين نبوده كه همدردي با حضرت زهرا و پيامبر كنيم. هر اندازه گريه و زاري كنيم تسلي خاطر آنها نيست چون آرزوي همگي آنها شهادت بوده و اينطور نيست كه آنها هم هنوز در اندوه و ماتم باشند البته منتظر قيام حضرت ولي (عج) مي باشند تا انتقام ظلم ها را بگيرد. لذا اگر به آن نيت بگوئيم آنها و عقايد اسلام را كوچك شمرده ايم بلكه مقصود اين است كه كربلا به صورت يك مكتب تعليمي و ترتيبي زنده بماند و تا اين روحيه شهادت طلبي زنده است و اسلام و انسانيت زنده خواهد ماند



دو چيز در كربلا چشم ابا عبدالله را خيلي روشن نمود:



1- تذكر ابوثمامه صائدي براي نماز كه آخرين نماز را در خدمتت بخوانيم و آقا را شاد نمود و حضرت درباره او دعا كرد.



2- فدا كاري عجيب سعيد بن عبدالله حنفي كه سپر امام شد تا نماز ظهر با جماعت خوانده شود.