آل علي همانطوري كه با مخالفين خود از لحاظ مقصد و هدف فرق داشتند از نظر استخدام وسيله و سبب نيز فرق داشتند . آنها هر وسيله اي را براي رسيدن به هدف به كار نمي بردند . مثلا معاويه به مسموم كردن كه يكي از اعمال ناجوانمردانه دنياست متوسل مي شد ،امام حسن و اشتر نخعي و سعد وقاص و حتي عبدالرحمن بن خالد بهترين دوست و نصير خود را كه چشم به خلافت بعد از معاويه داشت مسموم كرد و مي گفت : ان الله جنودا من عسل . ولي آل علي از به كار بردن اين وسائل امتناع داشتند زيرا با كه مقصدشان كه اشاعه فضيلت بودمنافات داشت برخلاف معاويه كه مقصدي جز تكيه زدن به مسند خلافت نداشت . مسلم بن عقيل حاضر نشد ابن زياد را در خانه " هاني " غيلة و غفلة بكشد و گفت : انا اهل بيت نكره الغدر ( 1 ) و يا گفت : من به يادم [ هست ] حديثي از پيغمبر كه فرمود : الايمان قيد الفتك ( 2 ) .