قيامهاي مقدس و نهضتهاي مقدس از انبياء عظام شروع شده . در قرآن كريم در سوره الشعراء جهاد مقدس انبياء را خلاصه كرده است ، داستان موسي و ابراهيم و نوح و هود و لوط و صالح و شعيب و خاتم الانبياء را ذكر مي كند كه در راه مبارزه با بت پرستي و ظلم و بيدادگري و جهل و تعصب و تقليد و اسراف و تبذير و افساد در ارض و فحشاء و امتيازات موهوم اجتماعي مبارزه كرده اند . مقدسات بشر هم از اينها تجاوز نمي كند . امام حسين همان راهي را رفت كه آن انبياء رفتندو البته براي امام حسين وضعي پيش آمد كه براي ديگران پيش نيامد . اعتراض به اينكه چرا امام حسين فداكاري كرد و تسليم نشد و حفظ جان نكرد ، اعتراض به همه انبياء و اولياء است . اساسا دين براي گذشت و فداكاري است ، منطق دين ايثار است : و يؤثرون علي انفسهم ولو كان بهم خصاصه 0 و يطعمون الطعام علي حبه مسكينا و يتيما و اسيرا . من اصبح و لم يهتم بامور المسلمين فليس بمسلم . علاقه به جان و به پدر و فرزند و همسر و خويش و تبار و سرمايه و شغل و حرفه و مسكن ، طبيعي هر انسان استو بسياري از اينها طبيعي هر حيواني است . دين آمده است براي اينكه انسان را علاقمند و شيفته اموري عاليتر كند و درسي عاليتر بياموزد : قل ان كان آباؤكم و ابناؤكم و اخوانكم و ازواجكم و عشيرتكم و اموال اقترفتموها و تجارش تخشون كسادها و مساكن ترضونها احب اليكم من الله و رسوله و جهاد في سبيله فتربصوا حتي يأتي الله بامره والله لا يهدي القوم الفاسقين( 1 ) .