امام حسين (ع ) در روز دوم محرم سال 61 هجري وارد كربلا شد.



هنگامي كه به او گفتند اينجا كربلاست , دست به دعا گشود و عرض كرد: بار الها از كرب (اندوه ) و بلابه تو پناه مي بريم آنگاه رو به اصحاب كرده فرمود:



مـردم بـنـدگـان دنـيـايـند و دين چيزي است كه بر روي زبان دارند, تا زماني كه موجب رونق دنيايشان باشد آن را نگه مي دارند, چون نوبت به آزمايش رسد دينداران بسيار اندكند.



ايـنـجـا محل اندوه و بلاست , همين جا توقف كنيد اينجا محل اقامت و بارانداز ماست , جايي است كـه خـون مـا مي ريزد, اينجا قتلگاه ماست همه پياده شدند و حر و اصحابش در طرف ديگر منزل كردند (95) .