هنگامي كه امام حسين (ع ) قصد خروج از مدينه داشت قلم و كاغذي خواست و نوشت :



بسم اللّه الرحمن الرحيم ايـن وصـيـتـي اسـت از حسين بن علي بن ابيطالب (ع ) به برادرش محمد بن علي معروف به ابن حـنفيه حسين شهادت مي دهد كه خدايي جز خداي يگانه بي شريك نيست و محمدبنده و رسول اوسـت كـه بـا پـيام حق از جانب حق آمد و شهادت مي دهد كه بهشت و جهنم حق است و قيامت بـدون شـك خـواهـد آمد و خدا مردگان را زنده خواهد كرد من از سرخوشگذراني و طغيان و به قـصـد ظلم و فساد قيام نكردم , بلكه تنها به قصد اصلاح امت جدم رسول خدا(ص ) خارج مي شوم مي خواهم مردم را به خير بخوانم و از زشتي ومنكر باز دارم , مي خواهم به روش جدم پيامبر و پدرم علي زندگي كنم پس هر كس حقانيت مرا بپذيرد, خدا را پذيرفته است و هر كس مرا رد كند, من صبر مي كنم تا خدا بين من و اين قوم به حق قضاوت كند كه او بهترين حاكم و داور است (48) .