بازگشت

يازدهم ذي القعده ولادت ثامن الائمه حضرت علي ابن موسي الرضا عليه الاف ا






*



بر خيز كه موكب رضا آمده است اي تشنه اب چشمه رحمت حق سر چشمه رحمت خدا آمده است

*



سلطان سرير ارتضا آمده است سر چشمه رحمت خدا آمده است سر چشمه رحمت خدا آمده است



خورشيد طوس



دميدن آفتاب امامت از افق خانه امام كاظم عليه السلام جلوه اي ديگر از رحمت الهي بر عالميان بود.



اين بار، در ذيقعده سال 148 رضا آل محمد درخشيد و خط ولايت در وجود او به عنوان پيشواي حق تداوم يافت.



امامت از ديدگاه اهل بيت، كارواني است كه باري از معرفت و تقوا و اخلاص دارد. كه در راه هدايت و ارشاد، ره ميسپارد و مقصدش فلاح امت



است و امام قائد و قوام بخش بناي امت، و سلسله اي از نور، هدايت، تعهد، جهاد و شهادت است، و ائمه شيعه اسوه زندگي و الگوي اخلاق اند.



چشممان روشن، كه در تاريكخانه تاريخ، از خانه ولايت، خورشيدي ديگر سر بر كشيد و در تداوم راه، از مدينه تا طوس را پيمود و از بركت اين هجرت، ايران هميشه در چشم انداز پرتو امامت قرار گرفت، ان پيشوا، هنگام توديع درد مندانه با تربت احمد، گردي از ايمان ان مزار بر گرفت و بر اين خاك پاشيد و سرزمين عجم را با پيام رسول عرب عجين نمود و سرزمين سلمان را بيمه خط اهل بيت ساخت.



اينك، خورشيد دين از خاك خراسان ميتابد. اينك، ميلاد علي بن موسي الرضا عليه السلام است.



و... ايران، به اقيانوس عرفان علوي و رضوي و موسوي وصل است. چرا كه مرقد هشتمين امام، بعنوان يكي از چهار نگين گرانبها در اين مملكت محمدي صلّي الله عليه وآله وسلّم ميدرخشد.



هر روز بامداد خورشيد از سمت خاور سر برآورده، و از فراز گنبد طلايي سلطان طوس، نور افشاني ميكند، و بر اين خاك شيعه خيز و تربت عاشق پرور، ميتابد و زر ميفشاند.



خورشيد وجود امام هشتم فروغ بخش ان آفتاب عالمتاب است كه در سپهر گردون ميگردد.



و كدام شرق، دو خورشيد دارد؟



و كدام خاك مهد مشرقين و دو خاور است



اما شمايلي از سيماي اين خورشيد:



شجاع، بخشنده و كريم بود. در علم و عبادت، سر آمد اهل زمان خويش به شمار ميرفت.



وارسته اي زاهد و دانايي بي نظير بود.



به دانش و تقواي او همه اعتراف داشتند، حتي دشمن خوني اش - مامون - چندين بار و به مناسبتهاي گوناگون، از امام به عنوان داناترين، عابدترين و وارسته ترين مرد، ياد كرده است.



به گفته ابن جوزي: در سن بيست و چند سالگي در مسجد رسول صلّي الله عليه وآله وسلّم مينشست و براي مردم فتوا ميداد.



حضور در زمان داشت. نسبت به مسائل فكري و اعتقادي و شبهه هاي دانشمندان اديان و مذاهب مختلف، جوابي حاضر و پاسخي دندان شكن داشت.



اخلاقش نيكو و بر خوردش كريمانه بود. فرزند پيامبر بود وارث خلق و خوي آنكه براي تكميل مكارم اخلاق برانگيخته شده بود.



سخن كسي را قطع نمي كرد. كلامي كه موجب رنجش خاطر مسلماني گردد نمي گفت از خدمتكارانش كسي را مورد عقاب و سرزنش قرار نمي داد.



در مجلسي كه ديگران حضور داشتند. پايش را دراز نمي كرد.



تكيه نمي داد، خنده اش به قهقه نمي رسيد و از تبسم فراتر نمي رفت.



هنگام غذا، همه خدمتكاران را سر سفره مينشاند.



به نيازمندان و مساكين، بسيار كمك ميكرد و اين اعانت و دستگيري را، نه از سرمنت نهادن، بلكه به شكرانه نعمت الهي انجام ميداد.



جلسات بحث و مناظره اش با ديگران، نقشي حساس در تحكيم ولايت و روشن تر نمودن حق داشت و حيات سياسي - اجتماعي امام رضا عليه السلام مايه بركات فراوان براي شيعه بود.



عالم اهل بيت بود و پناه درماندگان و الگوي اسوه جويان.



و نمونه بود... نمونه بودن.



و... امام بود، امام در انديشه و اخلاق و ايمان و رهبري.



زاد روز ميلاد اين خورشيد، بهانه اي است كه نگاهي به ذخيره معنوي دين و ايمانمان در اين سرزمين داشته باشيم و ماه ذيقعده را قدر بدانيم، كه در روز نخست اين ماه، ولادت حضرت معصوم عليها السلام بود، و در يازدهم اين ماه، زاد روز حضرت رضا عليه السلام است.



اينگونه است كه مشهد و قم از وجود مرقد مطهر اين دو اسوه پاكي، برخوردار است. يكي الگوي مردان شرف خواه، ديگري الگوي بانوان عصمت جوي عفاف گزين.



قبله هشتم، مغناطيس دلهاست كه همه روزه و همه ساله، انبوهي از قلبهاي عاشق و دلهاي شيدا را به سوي خود ميكشد.



مشهد، كه مدفن اين آفتاب عترت است، در مركز اين دايره جذبه و كشش قرار گرفته است و اين خواهر و برادر، كانون جاذبه هاي معنوي اين مرز و بوم شده اند.





*



نقش محبت است خيال شمايلش شمس الشموس، كاينه تور ايزدي است بيت خدا بود حرم پر جلال او بي اذن حق كسي ننهد پا به داخلش

*



يا رب مكن ز صحفه پندار، زايلش خورشيد كيست، جلوه كند در مقابلش بي اذن حق كسي ننهد پا به داخلش بي اذن حق كسي ننهد پا به داخلش



اينست كه 11 ذيقعده، فرخنده است. گرامي باد اين ميلاد خجسته، كه بركتهايش بي پايان است و شادان باد دلهاي شيفته، كه با مهر اين خاندان، ابادان است و با عشق ارميدگان اين استان، خرم و خرسند.



حجت ذات كبريا





*



مژده اي دل كه دلربا آمد محنت و درد و غم فراري شد بعد شوال ماه ذيقعده كلك رحمت كشيده نقشي را از منادي ندا رسد در گوش نجمه را داده ذات حق پسري هشتمين جانشين ختم رسل هفتمين نور ديدگان علي پنجمين حافظ قيام حسين چهارمين رهبر عبوديت سومين پاسدار بحر علوم دومين استاد فقه واصول اولين پور موسي جعفر عالم آل احمد است رضا نام او پاسدار نام عليست چون كلام علي كلام خداست بر رضاي خدا رضاست رضا نام او را علي نهاده خدا شهد جانش به كام ما نوش است محترم نزد مقام وي است از قوامش دوام مكتب ماست حرمت اوست محترم به همه كللهم نور واحد از گفتن دل ما صيد دام عشق رضاست داد مظلوم گيرد از ظالم عين نامش علامت جود است هست درياي او يم رحمت هر كه گردد چون من غلام رضا عالم آل احمد است رضا يادگار محمد است رضا

*



دلربايي گره گشا آمد شادي و رحمت و صفا آمد شامل رحمت خدا آمد كز خدا بانك مرحبا آمد مژده اي مومنان رضا آمد كه از او جان به جسم ما آمد حجت ذات كبريا آمد ششمين يار مجتبي آمد كاتب شرح كربلا آمد رهبري پاك و پارسا آمد بهر تفسير هل اتي آمد معني نون انما آمد بهر تثبيت ارتضا آمد يادگار محمد است رضا مشي او حافظ مرام عليست ذكر او دائما كلام عليست در رضايش همه پيام عليست چون ولايت فقط به نام عليست نوش هستي ز شهد جام عليست چون مقام رضا مقام عليست چون قوام رضا قوام عليست احترامش به احترام عليست رمز ورازش زاحتشام عليست چونكه هر عاشقي به دام عليست در كفش تيغ انتقام عليست لطف لامش ز لطف لام عليست ز آنكه رحمت ز لطف عام عليست اين يقين دان كه او غلام عليست يادگار محمد است رضا يادگار محمد است رضا



سرود در ميلاد امام رضا عليه السلام





*



يا ثامن خير مقدم خوش آمدي علي ابن موسي الرضا از دامن نجمه عروس زهرا عليها السلام شد اين مژده شادي بخش، جان و دلها خورشيد ايمان و عشق و عقيده در اين ماه ذيقعده شد عالم ارا معصومه جان اين عيد بر تو مبارك برابر در چشم خواهر روشن بادا جانم رضا، جانم رضا، جانم رضا

*



از جلوه ات روشن گريده عالم جانم رضا، جانم رضا، جانم رضا امام هشتم زد قدم به دنيا جانم رضا، جانم رضا، جانم رضا موسي ابن جعفر را فروغ ديده جانم رضا، جانم رضا، جانم رضا اين جلوه توحيد بر تو مبارك جانم رضا، جانم رضا، جانم رضا