ازامام سجاد (ع) نقل شده كه فرمود:كوفيان نزد علي آمده از نيامدن باران شكايت كردند و گفتند: (ازخدا) براي ما باران بخواه اميرمؤمنان (ع) به حسين (ع) فرمود:برخيز و ازخدا طلب باران كن، او برخاسته حمد و ثناي الهي به جاي آورد و برپيامبر(ص) درود فرستادوعرض كرد:



بارالها! اي بخشندة خيرات ونازل كنندة بركات! سمان رابرماسرشارببارد ، ومارا از باراني بسيار، فراگير، انبوه، پردامنه، پيوسته ريزان، روان وشكافندة(زمين هاي خشك وتشنه)ـ كه با آن ازبندگانت ناتواني رابرداري وزمينهاي مرده رازنده سازي ـ سيراب فرما. آمين اي پروردگار جهانيان.



اودعاي خود را به پايان نبرده بودكه ناگهان خداوند باران (سيل آسا) فرستاد. عربي باديه نشين از برخي نواحي كوفه آمدوگفت: دره ها وتپه ها را پشت سرگذاشتم درحالي كه آب يكي در ديگري (ازفراواني) پيچ وتاب مي خورد.



حميري، ازابوالبختري، ازامام صادق (ع)،ازامام باقر (ع)،ازامام سجاد(ع) نقل كرده كه فرمود: عده اي نزدعلي بن ابي طالب (ع) آمده ازكمي باران شكايت كردند و گفتند: اي اباالحسن ! درطلب باران، براي ما دعاهايي بكن.



علي،حسن وحسين (ع) راخواست وبه حسن (ع) فرمود:درطلب باران براي مادعاهايي بكن.



پس حسن (ع) چنين دعاكرد:



بارالها! براي ما ابرهارا بشوران ، درهاي آسمان راباآبهاي سيل آسا و ابرهاي متراكم ريزان وپرباران بگشا، اي بسياربخشنده! باراني فراوان وفراگير ، درخشان (وزلال) برما ببار ، قفلهاي آن رابگشا و فراگيري وگستردگي آن را آسان فرماوهرچه زودترآبهارادردل(صحراو) دره ها به راه انداز، اي فعال(مايشاء)! باراني درشت، ريزپيوسته، فراگيرهمه جا، سودرسان همه كس، سراسري، زلال،مهربان، پررگبار،گشايش دهنده، بي نيازكننده، شتابان،پاكيزه، گوارا،بركت يافته، پهناور ريزان كه رودها و سيلها را بشكافد، پردانه، پرپوشش، پرغرقاب را برماببار وصحرا و كوه را و باديه نشين وشهرنشين ما راسيراب فرما تا بدين وسيله بهاي روزيهاي مارا ارزان گرداني، وبه پيمانه ووزنة مابركت دهي، (خدايا:) برمابنمايان كه روزي پديداروگراني نابوداست . آمين اي پروردگارجهانيان!



سپس امير مؤمنان(ع) به حسين (ع) فرمود: تونيزدعاكن.



حسين (ع) (روبه خداآورده) عرض كرد: بارالها! اي بخشندة خيرات از چشمه هايش! واي نازل كننده رحمتها از كانهايش! و اي روان كنندة بركات براهلش! باران فريادرس ازتوست وتوفريادرس وپناهي، ماخطا كار و اهل گناهيم وتوآمرزش خواه آمرزنده اي، هيچ معبودبحقي جزتونيست، بارالها! آسمان رادراين لحظه برما سرشار ببار و ازباران پي درپي و پر ريزش، باراني فريادرس، گشايش دهنده، فراگير، پيوسته، گوارا، حاصلخيز و فراوان، پرموج، پرخروش، ريزان، تندوسخت، روان، سيل آسا، پردامنه، لبريزساز چشمه ها وآبگيرها ما را سيراب فرما، باراني كه برچهرة زمين راه افتاده، يكي ديگري را پيش براند و دانه اي از پي دانه ديگر رسد، برقش بي بار و رعدش دروغين نباشد، تا با آن بندگان ناتوانت را نيرو بخشي وزمينهاي مرده را زنده كني ، وارتفاعات تپه ها وبلندي ها را شاداب سازي و منتهايت را بر ما ببخشايي، آمين اي پروردگار جهانيان. آن دو بزرگوار نيايش خودرا به پايان نبردند مگراينكه خداي متعال باران پربارآسمان رابرآنان نازل كرد.



ازسلمان پرسيدند: اي اباعبدالله آيا اين دعاها را به آنان آموخته اند؟



سلمان گفت: واي برشما! چراسخن رسول خدا (ص) رابه ياد نمي آوريد كه مي فرمود:هرآينه خدافروغهاي حكمت را برزبان اهل بيت من روان ساخته است.