بازگشت

1- حفظ رمز نهضت حسيني


از ارزنده ترين آثار و بركات مجالس عزاداري و گريه بر ابي عبدالله حسين (ع) حفظ رمز نهضت حسيني است .



براستي ؛ چرا در دوران منحوص سلاطين و پادشاهان جور از برپايي مجالس عزاي اهل بيت (ع) به خصوص سالار شهيدان جلوگيري مي شد؟ آيا نه اين است كه عزاي حسيني و امامان شيعه، سبب مي شود كه سخنوران و دانشمندان متعهد و انقلابي، مردم را از ظلم هاي حكومتها آگاهي دهند و انگيزه قيام آن حضرت كه امر به معروف و نهي از منكر است به اطلاع مردم برسد؟



آري، اينگونه مجالس، آموزشگاهها و دانشگاههايي است كه به بهترين روش و زيباترين اسلوب مردم را به سوي دين خوانده و عواطف را آماده مي كند و جاهلان و بي خبران را از خواب سنگين غفلت بيدار مي سازد و نيز در اين مجالس است كه مردم ، ديانت را همراه با سياست، از مكتب حسين بن علي (ع) مي آموزند.



گريه بر سيد الشهدا (ع) و تشكيل مجالس عزاي حسيني نه تنها اساس مكتب را حفظ مي كند، بلكه باعث مي گردد شيعيان با حضور در اين مجالس از والاترين تربيت اسلامي برخوردار شده و در جهت حسيني شدن رشد و پرورش يابند.



كدام اجتماعي است كه در عالم چنين اثري را از خود بروز داده باشد؟ كدام حادثه اي است مانند حادثه جانسوز كربلا كه از دوره وقوع تاكنون و بعدها بدينسان اثر خود را در جامعه بشريت گذارده ، و روز به روز دامنه آن وسيعتر و پيروي و تبعيت از آن بيشتر گردد؟ از اين رو بايد گفت كه در حقيقت مراسم عزاداري حافظ و زنده نگهدارنده نهضت مقدس امام حسين (ع) و در نتيجه حافظ اسلام وضامن بقاي آن است .



تشكيل مجالس عزاداري حسين، نه تنها اساس مكتب را حفظ كرده و مي كند بلكه به علاوه سبب آن گرديد كه شيعيان با حضور در اين مجالس از والاترين تربيت اسلامي برخوردار شده و در جهت حسيني شدن رشد و پرورش يابند.



«موريس دوكبري» مي نويسد: «اگر مورخين ما، حقيقت اين روز را مي دانستند و درك مي كردند كه عاشورا چه روزي است ، اين عزاداري را مجنونانه نمي پنداشتند . زيرا پيروان حسين به واسطه عزاداري حسين مي دانند كه پستي و زير دستي و استعمار را نبايد قبول كنند . زيرا شعار پيشرو و آقاي آنان تن به زير بار ظلم و ستم ندادن است.



قدري تعمق و بررسي در مجالس عزاداري حسين نشان مي دهد كه چه نكات دقيق و حيات بخشي مطرح مي شود ،در مجالس عزاداري حسين گفته مي شود كه حسين (ع) براي حفظ شرف و ناموس مردم و بزرگي مقام و مرتبه اسلام، از جان و مال و فرزند گذشت و زير بار استعمار و ماجراجويي يزيد نرفت؛ پس بياييد ،ما هم شيوه او را سرمشق قرار داده از زير دستي استعمار گرايان خلاصي يابيم و مرگ با عزت را بر زندگي با ذلت ترجيح دهيم...» 86.