قدر متيقن آن است كه بعد از طلوع خورشيد و پهن شدن نور آن - كه بلند شدن روز تعبير مي شود - «وقت فضيلت» آن زيارت است، ولي ممكن است گفته شود، وقت آن، در تمام روز، امتداد دارد؛ زيرا، ممكن است «عند ارتفاع النهار» را مبدأ وقت زيارت اربعين بگيريم، مگر اين كه كسي از جمله ي «تزور عند ارتفاع النهار» اختصاص را بفهمد كه در نتيجه، بعد از پهن شدن روز تا شب را، انقضاي وقت خواندن اين زيارت مي داند، با اين وجود اگر احيانا بر اثر گرفتاري يا فراموشي، تا ظهر نتوانست زيارت كند، ظاهرا وقت آن در طول روز باقي است و شايسته نيست زيارت ترك شود.