«عمرو» يكي از بزرگان و اشراف كوفه بود. در دوستي اهل بيت رسالت سخت پابرجا بود. او در كوفه با جناب «مسلم» هم دست شد و قيام كرد و وقتي كوفيان خيانت كردند، پنهان شد. وقتي كه «قيس بن مسهر» خبر آورد كه امام عليه السلام به «حاجر» رسيده است، با غلام خود «سعد»، به طرف امام عليه السلام آمد.

او با «جابر» و «مجمع» و «سعد» به اردوي پسر سعد حمله نمودند و افرادي را هلاك كردند، اما چون از افراد حسين عليه السلام دور شده بودند، افراد پسر سعد آنان را محاصره نمودند. حضرت ابوالفضل عليه السلام آن ها را نجات داد، ولي در حمله ي ديگر، يك جا به شهادت رسيدند.