«شوذب» پسر عبدالله، با «عابس» به كربلا آمد. او از طايفه «شاكر» بود و از شيعيان شجاع و محبان خاندان پاك علوي بود. در محافل شيعيان به نقل احاديث مي پرداخت و نزد آن مقام والايي داشت. در روز عاشورا پس از اين كه افراد بسياري را به هلاكت رسانيد، شهيد شد.