«سعد» از مردم كوفه و جزء خوارج بود كه به همراه برادرش «ابوالحتوف» از كوفه به كربلا آمدند. وقتي نداي «هل من ناصر ينصرني» امام را شنيدند، نوري در قلبشان تابيد و به خود آمدند و همان طور كه شمشير به دستشان بود، از داخل به افراد اردوي پسر سعد حمله كردند و بسياري از آن ها را كشتند و سپس شهيد شدند.