راوي گويد:

پس از شهادت امام حسين عليه السلام، عمر سعد در ميان اصحاب خود ندا داد:

من ينتدب للحسين فيوطي الخيل ظهره؛ كيست برود و اسب بر بدن حسين عليه السلام بتازد؟

اسحاق بن حوبة، اخنس بن مرثد، حكيم بن طفيل السنبسي، عمر بن صبيح الصيداوي، رجاء بن منقذ العبدي، سالم بن خيثمة الجعفي، صالح بن وهب الجعفي، و احظ بن ناعم، هاني بن شبث الحضرمي، اسيد بن

مالك، سينه و پشت فرزند رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم را به سم اسب هاي خود پايمال كردند و درهم شكستند. [1] .

[1] مختار، هنگامي که قيام کرد، دست و پاي اين افراد پست را - که به استناد تاريخ، جملگي حرام‏زاده بوده‏اند - با ميخ‏هاي آهنين به زمين بست و اسب بر بدن آنان تاخت تا هلاک شدند.