40. وقعنا في الخطايا و البلايا

و في زمن انتقاض و اشتباه



تفاني الخير و الصلحاء ذلوا

و عز بذلهم أهل السفاه



و باء الآمرون بكل عرف

فما عن منكر في الناس ناه



فصار الحر للملوك عبدا

فما للحر من قدر و جاه [1] .



ما در عصر خطاها و گرفتاري ها و شكستن (پيمان هاي الهي) و اشتباه واقع شده ايم. خيرها نابود شدند و صالحان خوار گشتند و با خواري آنان نابخردان عزيز شدند. فرمان دهندگان به هر نيكي برگشتند. از اين رو، در ميان مردم هيچ باز دارنده اي از منكر نيست. آزاد مردان برده ي بردگان شدند و از اين رو، براي آزادگان ارج و منزلتي نمانده است.